زهرا جمالان هستم. کارشناس ارشد روان شناسی از دانشگاه برک بک لندن. من هم شاید شبیه هر کدام از انسان های امروزی در جستجوی خویشتنی بودم که تصور می کردم در دوره ها و کارگاه های مختلف بتوانم به آن دست یابم. مدتی فلسفه غرب را شخم زدم مدتی جامعه شناسی و در نهایت روان شناسی. اما به آن چه می خواستم نرسیدم و چه بسا شاید گمشتگی ام بیشتر میشد. روش SDTBM اما به دلم نشست. انگار گمشده ام بود همان چیزی که میخواستم به من بگوید تو انسانی تو اراده داری تو فکر داری و مستقل هستی چیزی که در فلسفه، جامعه شناسی و روان شناسی آن را نیافتم. اکنون در این ایستگاه ایستاده ام و لذت میبرم از بهتر دیدن خودم و بهتر شنیدن دیگران.
در زمانه ای زندگی می کنیم که دنیای دیجیتال و بمباران اطلاعاتی زندگی های ما را غرق خود کرده و در این بین شاید مادران امروزی که وظیفه تربیت فرزند بر دوش آنها سنگینی می کند بیش از دیگر اقشار جامعه در معرض آسیب و سردرگمی باشند. من به عنوان یک مادر درک خوبی از دنیای ذهنی مادران امروزی دارم از آن چیزی که مادری را برای آنها در این زمانه سخت تر کرده و اعتمادشان را از آنان سلب کرده است. به عنوان یک روان شناس نیز در جریان فرایندهای درمانی هستم و خوب درک میکنم که چگونه سیستم ها و رویکردهای مختلف می تواند کمک کننده یا آسیب رسان باشد. علاوه بر این تجربه زندگی طولانی مدت در انگلیس باعث شده عمیق تر تفاوت های فرهنگی رو درک بکنم و حتی اثر این تفاوت رو در روش های درمانی لمس کنم. همچنین از آنجایی که هر دو والد من دکترای تخصصی گفتاردرمانی هستند، با فضای های درمانی توانبخشی ناآشنا نیستم و از کودکی از نزدیک در جریان خیلی مسائل قرار گرفتم. در نهایت خیلی دوست دارم کنار مادران باشم و کمک کنم که بتونن به خودشون و احساسات مادرانه شون اعتماد کنن و مسائل فرزندانشون رو حل کنن. انگیزه اصلی من در حال حاضر کمک به برچسب زدایی از کودکانی هست که در سیستم های مختلف درمانی ناامیدانه پیش می روند و شاید تا آخر عمر آن برچسب را همراه خود داشته باشند همان فرایندی که شاید من هم به نوعی گرفتارش بودم ولی به لطف آشنایی با همکار و دوست عزیزم خانم دکتر ولاء موسوی از آن رهایی یافتم.
